Bugün 30 nisan. Yarın her yerde zincirlerini kıran isçi posterlerini göreceğiz. Sendikal haklar istenecek, yürüyüşler yapılacak, gönlünü işçi hareketine verenlerin bir günlüğüne kanı kaynayacak. Her sene olduğu gibi bir yıllık uykudan uyanacak işçi sınıfı.
"Bir sınıfın kırılmaz zincirlerine başkaldırı günü yarın."
Yarın işçi bayramı...
Ama sonra ne olacak?
Takvimler 2 mayısı gösterdiğinde tekrar derin uyku başlayacak. Ağır mesainin yorgunluğu çökecek omuzlara. Başını kaşımaya vakit bulamayan sınıf, her 1 mayıs' ta ağzına çalınan bir parmak balla, o güne ait tatlı anılarla çile dolu bir yıla geri dönecek.
Daha sonra yine 1 mayıs gelecek. Bir günlüğüne "devrim" olacak yine; peki ertesi 364 gün ne olacak? : Yine "PATRON BAYRAMI".
Ezilenlerin içi, yarın sımsıcak bir isyan ateşi ile yanacak. Hava kararıncaya kadar yanacak ve ertesi güne kadar yanmasına izin verilen sönmüş ateşin külleri rüzgarda savrulacak. Ateşin sürekli yanmasına kimse izin vermeyecek. Emek, geri kalan 364 gün ayaklar altında çiğnenecek; yarın patronlar, sürekli bayramlarından bir günlük de olsa feragat edecek. Bu bir günlük kesintinin lafı olmaz elbette.
Çünkü:
"PATRONLARA HER GÜN BAYRAM" dır ülkemde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.