Sözlükten Bir Kızla Tanışma Evresi

Cansu, interaktif sözlük aracılığıyla tanıştığım, hatırı sayılır bir devlet üniversitesinin hatırı sayılır bir bölümünde(halkla ilişkiler okuyan bir kızla diyalog kurmamı beklemiyorsunuzdur umarım) öğrenim gören bir kızımız. Muhabbetin hemen başında gerek bilgi birikimiyle, gerek kullandığı hoş mizah ile farklı olduğunu ortaya koyan birisi.

Kendisiyle genel kavramlardan, haberlerden ve sinemadan başlayan muhabbetlerimiz bir süre sonra yerini, kişilerin hayatlarında yaşadıkları olaylara, şu anda ve geçmişte yaşanan komik ve acılı anılara bıraktı. Sıcak, samimi, olgun yorumlarımla onu rahat hissettirmek, kafasını yaslayabilecek bir omuz olduğumu kanıtlamak, kurduğum cümlelerle onu mest etmek geçmişte edindiğim tecrübelerden ötürü zor olmadı. Müthiş bir çekim kuvveti vardı bu kızın. Kendisinin peşinde şu şekilde fır dönmeye başladım:

Sözlükte başlayıp Msn'de devam eden, sabahlamaya kadar varan uzun sohbetler bir süre sonra yerini ciddileşmeye, birbirini yoklamaya, bir nevi kur yapmaya bıraktı. O dakikadan itibaren başlayan "ilk kim fotoğrafını koysana diyecek" yarışmasını benden katbekat daha cesur olan Cansu kazandı. O esnada kazandığım zamandan istifade ederek klasörlerdeki fotoğrafları tarayıp, hemen her kıza kakaladığım, 40 yılın başı elimin yüzümün düzgün çıktığı fotoğrafı buldum. 

Ve işte o an... karşımda bu özgüveni nereden bulduğunu çok merak ettiğim, tartıya koysan kemiksiz 80 kilo civarı gelecek olan bir Cansu çıktı. "Allah'ım, neden ben, neden Kemal'e hep taş gibi sevişgenleri veriyorsun da bana böylelerini yolluyorsun" diyerek çemkirdim bir süre kendi kendime. Formula 1'da(van diye okudum dikkatinizi çekerim) pit alanını kaçırdığım günden bu yana hiç bu kadar sinir stres sahibi olmamıştım. İlk andaki şok, yerini fotoğrafı adam akıllı incelemeye bıraktı. Kendimi kandıramazdım, kol gibi bir gıdık ve o tombik yanaklar balkondan baksan bile belli oluyordu. Düşündüm, en azından memeleri dolgundur dedim, ama bu bile kendisine sıcak bakmama yetmiyordu, olmuyordu. Günlerdir harcadığım çabanın karşılığı bu olmamalıydı hiç kuşku yok ki. Sigara içen biri olsaydım kül tablasını sigaraya boğardım o esnada. B planını devreye sokmalıydım, yavaş yavaş, sindire sindire, alıştıra alıştıra. Neydi bu; kendisinden kurtulma süreci. Ondan kaçmak, yazdıklarına cevap vermemek, arada sırada aksi tavırlar sergilemek, muhabbeti "slm, nbr" kısır döngüsüne kadar düşürmek, vb... Hayal kırıklığı ile kapatılan bir serüvendi bu, her iki tarafın da sonuca boyun eğmesiyle sonuçlanan ve yeni maceralara doğru yola çıkmasına sebep olan...